สวัสดีครับ...ผมโศภิต
การที่รับราชการมานานจนอายุตัวถึง ๖๐ ปี ทางราชการเขาต้องให้ออกไปพักผ่อน หรือไปทำอะไรก็แล้วแต่ท่าน อาทิ ทำธุรกิจ ทำรั้วทำสวน ทำไร่ทำนาไปตามประสา ไปเลี้ยงลูกเลี้ยงหลาน หรือนอนเล่นๆตอนกลางวัน นอนจริงๆตอนกลางคืน ก็สามารถทำได้
เช่นเดียวกับท่านรองนิสิต พรสุวรรณ รองผู้อำนวยการสถานศึกษา ระดับ ๘ โรงเรียนเทศบาล ๒ พิบูลวิทยาคาร ที่ต้องโดนให้ออกแบบมีศักดิ์ศรี มีเงินขวัญถุงเอาไว้ใช้เล่นๆหลายแสน แถมยังได้รับเงินเดือนในรูปบำนาญอีกตั้งหลายหมื่น เป็นคนของหลวงก็ดีอย่างนี้แหละ....
ผมเองมีความสนิทกับท่านรองในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชา มีโอกาสก็แกล้งอำท่านอยู่บ่อยๆ จนเป็นที่อิดหนาระอาใจถึงขั้นน้ำตาแตกเพราะฮามาก ด้วยความน่ารักของท่านกอรปกับใกล้วันเกษียณ ทำให้ผมตั้งใจที่จะวาดภาพน่ารักๆให้เป็นที่ระลึกถึง
บังเอิญท่านแอบชวนพี่วีระภา พรสุวรรณ ภรรยาสุดที่รักของท่านลาออกตามโครงการฯด้วย ผมตั้งข้อสงสัยอยู่ ๒ ประเด็น คือ หนึ่งท่านชวนพี่วีออก หรือ สองพี่วีขอออกตามท่าน แต่จะด้วยเหตุอันใดผมคงไม่วิจัยหรอกครับ ก็เลยเป็นว่าผมต้องวาดเพิ่มอีกหนึ่งคน
ผมให้น้ำหนักไปในทางท่านรองชวนพี่วีออก เลยทำให้ผมจินตนาภาพเป็นท่านรองฯขับรถหรูบนเส้นทางหลวงหมายเลขหกสิบเอ็ด พร้อมๆกับหนีบเอาศรีภรรยาของท่านไปด้วย ทำนองว่า "ปายหนาย ปายด้วยกาน" ซึ่งเป็นภาพที่พี่ๆน้องๆเพื่อนร่วมงานคุ้นตามาแต่ไหนแต่ไร......แล้ว
เชิญชมภาพครับ ผมใช้กล้องถ่ายไว้หลายๆภาพ บรรยากาศเป็นไปตามเวลาในขณะที่วาด ก่อนจากอยากให้เสนอแนะ ข้อคิดเห็นเพื่อเป็นกำลังใจกับครูโศคนเซอร์คนนี้หน่อยนะครับ....
หวัดดีนะครับ....
